Trwa program bezpłatnych szczepień profilaktycznych przeciwko zakażeniom pneumokokowym skierowany do mieszkańców gminy Jaworze. Z akcji mogą skorzystać osoby powyżej 65. roku życia, które dotychczas nie były szczepione przeciwko pneumokokom i nie posiadają przeciwwskazań lekarskich. Dzięki takim działaniom profilaktycznym można ochronić się przed bakterią będącą przyczyną chorób układu oddechowego, w tym groźnego dla zdrowia i życia pneumokokowego zapalenia płuc.

Kwalifikacja do programu

Do programu zostaną zakwalifikowane osoby w wieku po 65. roku życia, zamieszkałe na terenie Gminy Jaworze, które nie były szczepione szczepionką przeciwko pneumokokom i nie posiadają przeciwwskazań lekarskich do takiego szczepienia oraz wyrażą pisemną zgodę do udziału w programie. O przystąpieniu do programu będzie decydowała kolejność zgłoszeń.

Programem będą objęte wszystkie osoby z populacji docelowej, spełniające kryteria włączenia, do wyczerpania środków finansowych.

Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych szczepienie przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus Pneumoniae dla osób dorosłych jest szczepieniem zalecanym, nieobowiązkowym. Program polityki zdrowotnej jest dobrowolną inicjatywą Gminy Jaworze i z uwagi na ograniczone środki finansowe może nie objąć wszystkich mieszkańców gminy powyżej 65 roku życia.

Świadczenia zaplanowane w programie

Program zakłada przeprowadzenie:

  • lekarskiego badania kwalifikacyjnego,
  • podania szczepienia,
  • akcję informacyjno-edukacyjną.

Realizator programu:

Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Jaworzu przy ul. Leczniczej 282

tel. kontaktowy: (33) 8172-234

e-mail: info@osrodekjaworze.com

www: https://osrodekjaworze.com/

Pozytywna opinia o programie

Program uzyskał warunkowo pozytywną opinię Prezesa Agencji Technologii Medycznych i Taryfikacji nr 20/2022 z dnia 22 kwietnia 2022 r. Treść dokumentu została dostosowana do uwag zawartych w opinii.

Opis problemu zdrowotnego

Streptococcus pneumoniae (pneumokoki) są to mikroorganizmy kolonizujące górne drogi oddechowe, przyczyniające się do powstawania zarówno zakażeń inwazyjnych (z krwiopochodnym rozsiewem bakterii) jak i zlokalizowanych (umiejscowionych). Rezerwuar tego patogenu stanowi jedynie nosiciel lub człowiek chory. Do transmisji dochodzi podczas kontaktu człowiek-człowiek, a bakteria przenosi się drogą kontaktu bezpośredniego lub/i drogą kropelkową, podczas kaszlu i kichania. Wrotami zakażenia są górne drogi oddechowe.

Pneumokoki mogą wywoływać choroby, takie jak zapalenie: opon mózgowo-rdzeniowych, ucha środkowego, zatok, płuc (przebiegające z posocznicą i zapaleniem opon mózgowo- rdzeniowych), kości, otrzewnej, osierdzia, wsierdzia oraz zakażenie tkanek miękkich. Najcięższą postacią zakażenia pneumokokowego jest tzw. inwazyjna choroba pneumokokowa (IChP). W pojęciu tym mieści się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, sepsa (posocznica) i zapalenie płuc z bakteriemią.

Streptococcus pneumoniae jest wiodącym czynnikiem etiologicznym zakażeń na świecie. Zakażenie pneumokokami występuje we wszystkich grupach wiekowych, szczególnie narażone są dzieci poniżej 2 roku życia i osoby powyżej 65 roku życia. Ponadto na zakażenia podatne są osoby z wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami odporności humoralnej, z brakiem śledziony lub jej niewydolnością, chorzy na AIDS, dzieci z implantami ślimakowymi oraz dzieci uczęszczające do żłobka i przedszkola. Powszechnym miejscem pobytu pneumokoków są śluzówki nosa i gardła. Jeśli bakterie tylko się tam znajdują, nie wywołując żadnych objawów chorobowych, mówi się o nosicielstwie. To najczęstsza forma współistnienia pneumokoków z człowiekiem, dotycząca głównie najmłodszych dzieci do 5 roku życia.

Obecnie skutecznym sposobem wykorzystywanym w profilaktyce zakażeń pneumokokowych są szczepienia ochronne, których celem jest zmniejszanie ryzyka występowania inwazyjnych chorób pneumokokowych, jak i stymulacja odpowiednich mechanizmów układu odpornościowego w przypadku zakażenia.